വാഴകൃഷിവളരെ ലളിതവും ചിലവുകുറഞ്ഞതുമാണ്യ. ലോകത്ത് ആദ്യമായി കൃഷി ചെയ്ത ഭക്ഷ്യവിളകളിൽ വളരെ ഔഷധഗുണമുള്ള ഒന്നാണ്‌ വാഴപ്പഴം. പഴുത്തപഴം എളുപ്പം ദഹിക്കുന്നവയും അതിൽ വിറ്റാമിനുകളും ധാതുക്കളും അടങ്ങിയിരിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. അതുകൊണ്ട്‌ തന്നെ മൂന്ന്‌ മാസം പ്രായമായ കുഞ്ഞുങ്ങൾക്കുവരെ ഇത്‌ കൊടുക്കാം. പ്രായമായ ആളുകൾക്ക്‌ ഒരു തരത്തിലുമുള്ള ദഹന പ്രശ്നങ്ങളും ഇല്ലാതെ ഇത്‌ ധാരാളം കഴിക്കാം. വളരെ കുറച്ച്‌ സോഡിയവും, അതുപോലെ ഫാറ്റും, കൊളസ്ട്രോളും ഇല്ല എന്നതും ഹൃദ്രോഗികൾക്കും ഉയർന്ന രക്തസമ്മർദ്ദമുള്ളവർക്കും വാഴപ്പഴം അനുയോജ്യമായ ഭക്ഷണമാകുന്നു. യൂറിക്‌ ആസ്ഡ്‌ ഉണ്ടാക്കുന്നില്ല എന്നത്‌ കൊണ്ട്‌ ആർത്രൈറ്റിസ്‌ രോഗികൾക്ക്‌ ഇതൊരു നല്ല ഭക്ഷണമാണ്‌. കുറഞ്ഞ സോഡിയവും പ്രോട്ടീനും ഉള്ള പഴം ആണെന്നത്‌ കൊണ്ട്‌ വൃക്ക രോഗികൾക്ക്‌ ഈ ഭക്ഷണം നിർദ്ദേശിക്കപ്പെടുന്നു. ഹൈഡ്രോക്ളോറിക്‌ ആസ്ഡ്‌ കുറക്കാനുള്ള വാഴപ്പഴത്തിന്റെ കഴിവ്‌ അൾസർ ചികിത്സയിൽ പ്രയോജനപ്പെടുത്തുന്നു കാരണം ലിപ്പിഡിന്റെ അളവ്‌ ഇതിൽ വളരെ കുറവാണ്‌. ഇത്‌ കൊണ്ട്‌ തന്നെ വാഴപ്പഴത്തിന്‌ നല്ല ഔഷധഗുണം ഉണ്ടെന്ന്‌ പറയാം.
പോഷക സമൃദ്ധി മാത്രമല്ല സസ്യശാസ്ത്രപരമായി ഏറെ സവിശേഷതകൾ ഒരു വിളയാണ് വാഴ. വാഴയുടെ മണ്ണിനടിയിലുളള ഭാഗമായ മാണം മുതൽ വാഴത്തട, പൂങ്കുല, പഴം മുതലായ വളർച്ചയുടെ വിവിധഘട്ടങ്ങളിലുളള വാഴയുടെ ഉത്പന്നങ്ങൾ പോഷകസമൃദ്ധവും വിപണനമൂല്യമുളളവയാണ്.Banana is a crop that is not only rich in nutrients but also has many botanical features. Banana products are nutritious and marketable at various stages of growth from banana soil to manure, plantain, inflorescence and fruit.
മാണം
വാഴയെ മണ്ണിൽ ഉറപ്പിച്ചു നിറുത്തുന്ന ജോലിയാണിത്‌ ചെയ്യുന്നത്. മാനത്തിലാണ് വാഴയില തൂങ്ങി കിടക്കുന്നതു. വാഴ നിവർന്നു നിൽക്കുന്ന ഭാഗമാണ് മാണം. മാനത്തിലുള്ള വേരുകൾക്ക് ബാലക്കുറവാണ്. അതുകൊണ്ടു കൂടിയാണ് ചെറിയൊരു കാറ്റിനെയും മഴയെയും അതിജീവിക്കാനുള്ള കരുത്ത് വാഴയ്ക്കില്ലാത്തതു. മാണത്തിലെ വേരുകൾ മണ്ണിൽ കിട്ടുന്ന ജലവും പോഴകവും വലിച്ചെടുത്തു വാഴയെ നിവർത്തി നിർത്തുന്നു. അതു കൊണ്ട്‌ തന്നെ മാണത്തെ വാഴയുടെ പാദമായി കണക്കാക്കാം . ധാരാളം വേരുകൾ മാണത്തിൽ കാണപ്പെടുന്നു. ഈ വേരുകളാണ്‌ സസ്യത്തിനാവശ്യമായ ജലവും പോഷകങ്ങളും വലിച്ചെടുക്കുന്നത്‌ മാണത്തിന്‌ മറ്റൊരു സുപ്രധാന പ്രവർത്തനം കൂടിയുണ്ട്‌. പുതിയ ഇലകൾക്കും ചെറുതയ്യുകൾ(കന്നുകൾ)ക്കും ജലം കൊടുക്കുന്നത്‌ മാണമാണ്‌. വാഴയുടെ ഭക്ഷ്യവിതരണം അടിസ്ഥാന പരമായും നടത്തുന്നത് ഈ സസ്യഭാഗമാണ്‌.
വാഴത്തട
വാഴത്തട എന്ന്‌ പറയുന്നത്‌ വളരെ മുറുകെ അടുക്കിയിരിക്കുന്ന ഇലപ്പോളകൾ ചേർന്ന്‌ രൂപം പൂണ്ട ഒരു കുഴൽ ആണ്. ഇതിന്റെ മുകളിലാണ് വാഴയിലകൾ വരുന്നതും തൂങ്ങിക്കിടക്കുന്നതും വാഴത്തടയുടെ നടുവിൽ ട്യൂബിന്റെ ഘടനയുള്ള ക്യാമ്പിയം (പിണ്ടിയുണ്ട്‌) ഇതാണ്‌ മാണവും കുലയും തമ്മിൽ ബന്ധിപ്പിക്കുന്നത്‌. ജലവും ഭക്ഷണ പോഷണങ്ങളും കൈമാറ്റം ചെയ്യപെടുന്നത്‌ ഇതിലൂടെയാണ്‌. അതുക്കൊണ്ട്‌ വാഴത്തട സസ്യ ശരീരത്തിൽ സുപ്രധാന കടമകൾ നിർവ്വഹിക്കുന്ന ഒരു സസ്യഭാഗമാണ്‌. മാത്രമല്ല വാഴപ്പിണ്ടി ഔഷധഗുണവും പോഷകസമൃദ്ധവുമായ ഭക്ഷണവുമാക്കാം.
പൂങ്കുല
വാഴ നാട്ടു ഏകദേശം 7 മാസത്തിനുശേഷം സാധാരണയായി കുലവരാൻ തുടങ്ങുന്നു. ഈ സമയത്ത്‌ തടയുടെ വണ്ണം കുറഞ്ഞ്‌ കുലക്കൂമ്പ്‌ വരുന്നു. (ഫ്ളാഗ്‌ ലീഫ്‌) ശ്രദ്ധിച്ചാൽ ആൺ പൂവുകളും പെൺപൂവുകളും നമുക്ക്‌ കാണാൻ കഴിയും. പെൺപൂവിൽ നിന്നാണ്‌ കായകൾ വികസിക്കുന്നത്‌. ആൺപൂവുകൾ അറ്റത്തായി കാണപ്പെടുന്നു. തേൻകൂടിക്കാനെത്തുന്ന പക്ഷികളും വണ്ടുകളും വഴിയാണ് പരാഗണം . ഈ ഘട്ടത്തിനു ശേഷമുള്ള കാലാവസ്ഥ കായകളുടെ എണ്ണത്തെ ബാധിക്കും എന്നു മാത്രമല്ല പടലയുടെയും പഴങ്ങളുടേയും എണ്ണത്തിന്റെ കാര്യത്തിലും നിർണ്ണായകമാണ്‌.
പഴം
പഴം ആണ് വാഴയുടെ ഏറ്റവും ആകർഷണീയമായ ഭാഗം. വാഴപ്പഴത്തിനു വേണ്ടിയാണ് വാഴ കൃഷി ചെയ്യുന്നത് തന്നെ. ബാക്കി ഭാഗങ്ങളെല്ലാം മനുഷ്യൻ മാത്രമാണ് ഭക്ഷിക്കുന്നത്. ( ആനയെ ഒഴിവാക്കിയിട്ടുണ്ട്) പഴം എല്ലാ ജന്തു ജീവജാലങ്ങൾക്കും ഇഷ്ടവിഭവമാണ്. അണ്ണാനും കുരങ്ങും നഗനെ ജീവജാലങ്ങളുടെ വിശപ്പകറ്റാൻ പഴം ഏറ്റവും അനുയോജ്യമാണ്. പഴമാണ് വാഴയിലെ മധുരമുള്ള ഭക്ഷ്യയോഗ്യമായ ഭാഗം. വളർച്ചാ ഹോർമോൺ ആയ ഓക്സിൻ കൂടിയിരിക്കുന്ന സമയത്താണ്‌ പഴങ്ങൾ വികസിച്ചു വരുന്നത്‌. ഈ സമയത്ത്‌ വളർന്നുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന കായിലേക്കുള്ള പോഷകങ്ങളുടെ ഒഴുക്ക്‌ കൂടിയിരിക്കുന്നു. അതുകൊണ്ട്‌ തന്നെ വരൾച്ച തുടങ്ങിയ സമ്മർദ്ദങ്ങൾ പരമാവധി ഒഴിവാക്കണം. ആദ്യത്തെ മൂന്നുമാസത്തെ ഏതെങ്കിലും രീതിയിലുള്ള ബുദ്ധിമുട്ടുകൾ പഴത്തിന്റെ വളർച്ചയെ സാരമായി ബാധിക്കും. വളരുന്ന കായ്കൾ പാകമാകാൻ മൂന്നോ നാലോ മാസം എടുക്കാം എന്നും കരുതാം. വളരെ സെൻസിറ്റീവ് ആയ ഒരു സസ്യമാണ് വാഴ.
വാഴയ്ക്ക് അനുയോജ്യമായ മണ്ണും കാലാവസ്ഥയുംവേണം.
വാഴയ്ക്ക് മിതമായ കാലാവസ്ഥയാണ് അനുയോജ്യം. കൂടിയ ചൂടോ കടുത്ത തണുപ്പോ അതിജീവിക്കാനുള്ള കരുത്ത് വാഴയ്ക്കില്ല.
വാഴക്ക്‌ ആവശ്യമായ ഊഷ്മാവ്‌ എന്നത്‌ കൊണ്ട്‌ ഉദ്ദേശിക്കുന്നത്‌ തണുപ്പിലും ചൂടിലും സസ്യത്തിന് നിലനിൽക്കാനുള്ള ശേഷിയാണ്‌. കൂടിയ തണുപ്പിൽ സസ്യവളർച്ച വളരെ കൂടുതലായിരിക്കും. എന്നാൽ കുലവരുന്നതും കായ്കളുടെ വളർച്ചയും വികാസവും തടയപ്പെടുകയും ചെയ്യും. മാത്രമല്ല പഴങ്ങൾക്ക്‌ തൊലിക്കടിൽ ചുവപ്പു കലർന്ന തവിട്ടു നിറവും കാണപ്പെടും . കൂടിയ ചൂടിൽ പഴുക്കുന്നതിന്റെ ലക്ഷണങ്ങൾ കാണുന്നു. പഴങ്ങൾ ഇടക്കിടക്ക്‌ പഴുക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. അതുപോലെ തന്നെ പ്രകാശം അത്യന്താപേക്ഷിതമാണ്. പ്രകാശം
പ്രകാശസംസ്ളേഷണവും ആയി കൂടുതൽ ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. പ്രകാശസംസ്ളേഷണമാണല്ലോ സസ്യത്തിന്റെ ഭക്ഷണം പാകം ചെയ്യൽ. അത് കൊണ്ട്‌ തന്നെ കൂടുതൽ സൂര്യപ്രകാശം എന്നാൽ കൂടുതൽ ഭക്ഷണം എന്നു തന്നെ അർത്ഥം.കൂടിയ ചൂടിൽ നന്നായി ഭക്ഷണം ഉണ്ടാക്കുന്നു എന്നല്ല മറിച്ചു പ്രകാശം വളരെ കൂടുതൽ എങ്കിൽ ഇലകൾ വിളറിപ്പോകാൻ സാധ്യതയുണ്ട്‌. പ്രകാശം കുറഞ്ഞാൽ വളർച്ച കുറഞ്ഞു പോവുകയും ചെയ്യും. എന്നിരുന്നാലും ചെറിയ തണൽ വിളവിൽ കുറവു വരുത്തുന്നതായി കാണുന്നില്ല.
വാഴയുടെ വളർച്ചയ്ക്ക് മഴയും ആവശ്യമാണ്
സസ്യത്തിന് വേണ്ട ജലം മഴമൂലം മണ്ണിലെത്തുന്നതാണ്‌. ആരോഗ്യമുള്ള ഒരു വാഴക്ക്‌ 25 മി.മി വെള്ളം ആഴ്ചയിൽ ആവശ്യമുണ്ട്‌. 200-250 സെ.മി ഓളം മഴ തുടർച്ചയായി ലഭിച്ചാൽ ആവശ്യമായ വെള്ളം ലഭിക്കും. ആവശ്യമായ വെള്ളം മഴരൂപത്തിലോ ജലസേചനത്തിലൂടെയോ ലഭിച്ചില്ലെങ്കിൽ വരൾച്ചയുടെ ലക്ഷണങ്ങൾ പ്രകടമാവാൻ തുടങ്ങും.
മഴയോടൊപ്പം കാറ്റുണ്ടെങ്കിൽ
വാഴകൃഷിയിൽ കാറ്റ് ഒരു നിർണ്ണായകമായ ഘടകമാണ്‌. മണിക്കൂറിൽ 5 കി.മി അല്ലെങ്കിൽ അതിൽ കൂടുതലോ വേഗത്തിൽ വീശുന്ന കാറ്റ് വാഴകൾ മിറഞ്ഞു വീഴാൻ കാരണമാകുന്നു. 15-25 വേഗത്തിലുള്ള കാറ്റ് ഇലപരപ്പ്‌ പൊട്ടികീറാനിടയാക്കുന്നു. അങ്ങനെ ഇലകൾ കീറിയാൽ അത് പ്രക്ഷ സംശ്ലേഷണത്തെ കീറലുകൾ പ്രകാശസംസ്ളേഷണത്തെ സാരമായി ബാധിക്കുന്നു. അതിന്റെ ഫലമായി ഉത്പാദനം കുറയുന്നു. കാറ്റുള്ള സന്ദർഭങ്ങളിൽ കാറ്റുതടയുന്ന മരങ്ങൾ നടുകയോ ശരിയായി താങ്ങുകൊടുക്കുകയോ ചെയ്യേണ്ടത്‌ ആവശ്യമാണ്..
ജലസേചനം
വാഴകൃഷിക്ക് അതിന്റെ വളർച്ചയുടെ കാലയളവിൽ 1200ലിറ്റർ ജലം അത്യന്താപേക്ഷിതമാണ്. അത്രയും ജലം മഴയിലൂടെയോ ജലസേചനം വഴിയോ ലഭ്യമാക്കണം. അല്ലാത്തപക്ഷം വിളയുടെ സമ്പൂർണ്ണ വിനാശമായിരിക്കും ഫലം.
ഫലപ്രദമായ ചില ജലസേചനമാതൃകകൾ:
ഡ്രിപ് ഇറിഗേഷൻ (തുള്ളിനന): ചെടിയുടെ വേരിനുചുറ്റും ആവശ്യമായ അളവനുസരിച്ച് ജലസേചനം നടത്തുന്ന രീതിയാണിത്. ജലലഭ്യത കുറഞ്ഞപ്രദേശങ്ങളിൽ ഈ രീതി കൂടുതലായി ഉപയോഗിക്കുന്നു.
ഫ്ളഡ് ഇറിഗേഷൻ
തോട്ടകൃഷിയിൽ സാധാരണയായി തടങ്ങളിലൂടെ വെള്ളം ഒഴുക്കിവിട്ടുള്ള ജലസേചനമാണ് നടത്തുന്നത്. മഞ്ഞുകാലത്ത് 2ആഴ്ചയ്ക്ക് ഒരു തവണയും വേനൽക്കാലത്ത് ആഴ്ചക്കൊരിക്കലും നനക്കുന്ന രീതിയാണിത്.
ബേസിൻ ഇറിഗേഷൻ
ബേസിൻ മാതൃകയിൽ സസ്യത്തിനുചുറ്റും തടമെടുത്ത് നനക്കുന്ന രീതിയാണിത്. നിരപ്പായ ഭൂമിയിലാണ് ഈ രീതിയിൽ അവലംബിക്കാറുളളത്. വേനലിൽ 3 ദിവസത്തിലൊരിക്കൽ നനക്കുന്ന രീതിയാണിത്.
ട്രെൻഞ്ച് ഇറിഗേഷൻ
ആഴമുള്ള ചാലുകൾ രണ്ടുവരി വാഴകൾക്കിടയിലൂടെ കീറി മണ്ണിൽ പരമാവധി ഈർപ്പം നിലനിർത്താനും ഒഴുകിയെത്താനും അനുവാദിക്കുന്ന രീതിയാണിത്.
പ്രധാന വാഴ ഇനങ്ങൾ
വിവിധയിനങ്ങളിലുളള വാഴപ്പഴങ്ങൾ നമുക്കിന്ന് വിപണിയിൽ ലഭ്യമാണ്. അവയെല്ലാം വാഴകൃഷിയുടെ സാധ്യതകളെ വിപുലീകരിക്കുന്നു.
നേന്ത്രൻ: കേരളത്തിൽ സുലഭമായി ലഭ്യമാവുന്ന, കാലാവസ്ഥ അനുയോജ്യമായ, വാണിജ്യസാധ്യതകൾ ഉള്ള ഒരിനമാണ് നേന്ത്രൻപഴം. നീളവും വണ്ണവുമുളള ഈ ഫലം 5-10 ദിനങ്ങൾ വരെ കേടുകൂടാതെയിരിക്കും എന്ന സവിശേഷതയും ചിപ്സ് ഉണ്ടാക്കാനായി ധാരാളം ഉപയോഗിക്കുന്നതുകൊണ്ടും വിപണനമൂല്യം വർദ്ധിക്കുന്നു.
ഞാലിപ്പൂവൻ: നെയ്പൂവൻ, രസകദളി, വടക്കൻ കദളി, എൽകിബെയ്ൽ, സേഫ്ഡ് വെൽച്ചി എന്നീ പേരുകളിൽ അറിയപ്പെടുന്ന ഇടത്തരം വലിപ്പമുള്ള, വണ്ണം കുറഞ്ഞ, മഞ്ഞനിറത്തിലുളള സുഗന്ധമുളളതും സ്വാദിഷ്ടവുമായ ഫലമാണ് ഞാലിപ്പൂവൻ. 12കി.ഗ്രാം ശരാശരി ഭാരമുളള പൊടിപുശിയതുപ്പോലെ ഉറപ്പുള്ളതുമായ ഫലങ്ങളായിരിക്കും ഇവ.
റോബസ്റ്റ: കാറ്റ് അധികം ബാധിക്കാത്ത ഇടത്തരം ഉയരമുള്ള, പഴത്തിനുവേണ്ടി വളർത്തുന്ന പ്രധാന ഇനമാണ് റോബസ്റ്റ. കൂടുതൽ വിളവ് തരുന്ന ഇവ ഇടതൂർന്ന പഴങ്ങളായാണ് കാണപ്പെടുക. പഴക്കാമ്പ് വെണ്ണയുടേതുപ്പോലെ നിറവും മൃദുത്വവും, പച്ചനിറവുമാണ് പഴത്തിന്റെ രൂപം. 14 കി.ഗ്രാം ആണ് ഒരു ശരാശരി കുലയുടെ ഭാരം.
വിവരങ്ങൾക്ക് കടപ്പാട്: വികാസ്‌പീഡിയ
കൂടുതൽ അനുബന്ധ വാർത്തകൾക്ക് :വാഴ;കൃഷിരീതി, ഇനങ്ങൾ
#Banana#Farmer#Agriculture#Krishijagran